Hoogeveen, 3 april 2004

Hoi, alweer...

Het zit er weer op, ons reisje naar de States. We moeten alleen nog wel even verslag doen van het tweede deel van de trip. In het eerste verslag waren we tot en met de zesde dag gekomen...

Day 7:

Alweer heeft Arjan een drukke dag, zij het deze keer overdag zodat we 's avonds gezamenlijk kunnen eten. We hadden als tip meegekregen om eens naar Okeechobee Lake te rijden. Het moest daar mogelijk zijn om met een airboat (zo'n propellor aangedreven scheepje) te varen. Het was niet zo verschrikkelijk ver weg, dus togen wij die kant op. Aan de rand van het Lake aangekomen vonden we al snel een verhuurder, alleen was het niet "zelf-varen" (regulations sir... those boats are dangerous) dus plaatsgenomen voorin, met een plaatselijke schipper de over het moerasgebied rondom het meer een uurtje meemaken. Alligators genoeg, volgens hen... wij zagen maar één grote in het wild en de rest was niet groter dan 30 cm. Op de terugweg een grote "outlet" bezocht. Dit zijn winkels waarin restpartijen van grote merken tegen spotprijzen worden aangeboden. Ook uiteraard even weer de boodschapjes voor Arjan gedaan.

Voor het diner nam Arjan ons in zijn grote 8-cilinder-Ford mee naar een Vietnamees Sushi Restaurant in Vero Beach. We hebben daar heerlijk gegeten, al was Cees het met het voorgerecht niet zo erg eens. Die "Beef Salad" was heel bijzonder gekruid (Wat Cees niet zo bijster kon waarderen), wij vonden het in ieder geval heerlijk.

Met een kop koffie na in de dorm werd het bedtijd...

Day 8:

Dit is de laatste dag van ons verblijf. Arjan heeft intussen weer "weekeind" en is dus vrij. Deze dag zou aflopen op Orlando Int'l Airport. We begonnen in ieder geval met lekker uitslapen, een ontbijt bij Dave's, de spulletjes alvast bij elkaar zoeken en uitchecken. Dan "op naar de dorm".

Arjan had (dat was eergisteravond al, maar daar vergeten op te schrijven) vanuit Tampa een daar beroemde lekkernij meegenomen: Tampa Cheese Cake. Een soort Monchoutaart in American Way. Die taart is heerlijk, alleen moet je daaraan niet beginnen als je een uurtje tevoren net met "two eggs, canadian bacon, homefries and pancakes" (voor $ 4,25 pp, incl. Jus d'orange en koffie) bij Dave's hebt ontbeten. Die Cheese Cake is namelijk allemachtig machtig... een half puntje en je kan de lunch ook overslaan... Wat ons dus gister al was overkomen. Deze keer waren we wat later, dus stond er sowieso al geen lunch op 't programma en was de andere helft van ons taartpuntje aan de beurt. Heerlijk.

We hoefden pas na zessen op de Airport te zijn. We vulden de dag daarom met een bezoek aan het Kissemee Warbird Museum waar ze vliegtuigen uit de tweede wereldoorlog tot nieuwstaat, vliegwaardig, restaureren. Helaas ontbrak ons daar de tijd, want het was daar zelfs mogelijk om met zo'n kist (mee) te vliegen, waar ik absoluut de gevraagde 200 dollar over zou hebben gehad.

Uiteindelijk waren we mooi op tijd bij de Airport, waar voor ons het lange wachten zou beginnen. We namen daarom bij de Car Rental Return van Herz afscheid van Arjan, kon hij zo de snelweg weer op terug naar Ft. Pierce, altijd nog zo'n 150 km rijden. Wij werden door de shuttlebus van Herz weer naar de luchthaven gebracht, waar we - gelukkig - bijna 3,5 uur voor de vlucht aankwamen. Onze rij was nog maar zo'n 20 man groot, maar groeide achter ons aan tot tegen de 200 en dat binnen 20 minuten. De incheck viel mee... de vlucht viel wat tegen (de piloot had voor zandwegen gekozen, geloof ik, zo hobbelde het deze keer) we zaten 6 uur (van de 8) verplicht in de gordels... we waren keurig op tijd op Schiphol waar we heel snel al weer uit waren. Hooguit doordat heel Nederland vroeg naar huis wilde en in Assen dit weekeinde de truckraces zouden zijn, was de autorit naar huis met bijna 2 uur wel het lastigste stuk.

Terugkijkend hebben we een paar prachtige dagen gehad. Jullie zullen in de komende tijd de foto's ervan wel op de site zien verschijnen. Arjan schiet intussen al mooi op met het IFR deel (al 30 van de 40 vluchten gehad) en als alles zo blijft gaan als de afgelopen week zal hij aanvang mei wel thuis kunnen zijn. Dat moeten we nog maar even afwachten.

Tot ziens op de site!

Gerda, Cees en Ulco Oskam