28-01-2004

Hallo Iedereen,

Het is dan toch gelukt. Ik ben klaar met mijn VFR traject. Eergister had ik mijn eindcheck. Dat is een kls-examen. Je krijgt er verder geen brevet voor, maar je vliegt wel met een nederlandse KLS-instructeur. Die eindcheck houdt in dat je eerst een "oral" krijgt, een mondelinge overhoring dus. Ik had een vlucht gepland naar Gainesville, ver naar het noorden in Florida, de KLS-instructeur is dan de copiloot en het is jou taak om die man op de hoogte te brengen van hoe je gaat vliegen. Dit houdt in dat je een volledige briefing geeft over de route, het weer, de planning en verdere bijzonderheden. Als je het goed doet krijg je weinig vragen, gaat het slecht wil hij natuurlijk weten of je de stof wel beheerst. De oral duurde ongeveer 45 minuten en ging best goed. Dat is natuurlijk al lekker als je daarna moet gaan vliegen.

Daarna moet er dus gepresteerd worden in de lucht. Je gaat dan met die instructeur navigeren. Toen ik net 15 minuutjes in de lucht was werd me vriendelijk mede gedeeld dat de bewolking spontaan was gezakt naar 1000 voet en wat ik daarmee gaan doen. De oplossing is dan om op 900 voet te gaan vliegen omdat dat nog is toegestaan binnen de wet (Qua afstand van wolken en natuurlijk ook van de grond). Het navigeren is knap lastig op 900 voet omdat je niet zoveel visuele referenties meer hebt. Dan wordt je na een half uurtje ofzo (nadat ik al wat moeite had om m'n turn points in de route te vinden), "ge-divert". Dit wil zeggen dat je op dat moment je navigatie afbreekt en naar een willekeurig door de instructeur gekozen punt vliegt. Je moet dan een lijntje in de kaart tekenen, je koers uitrekenen, de afstand, de tijd die je er over doet, je grondsnelheid en de windcorrectie. Een heleboel in 1x dus. Ik moest een bocht in een stel elektriciteitskabels zien te vinden. Omdat ik echter al van m'n positie af zat en ook nog eens heel laag zat mislukte dat jammerlijk. Gelukkig mocht ik weer gaan klimmen (het was nogal turbulent op 900 voet) en toen zag ik direct weer waar ik zat. Nog een diversion gedaan en die ging een stuk beter.

Om te checken hoe je zou reageren op bepaalde situaties kunnen ze allerlei dingen doen. Ze kunnen zekeringen trekken waardoor bepaalde dingen het ineens niet meer doen of gewoon failures gevraagd. Zo mocht ik zeggen wat ik zou doen als ik een hoge olietemperatuur had.

Op het antwoordt dat ik zo snel mogelijk op een vliegveld een voorzorgslanding zou gaan maken kwam de reactie dat ik dat dan maar moest gaan doen. Die voorzorgslanding ging best aardig met uitzondering dat ik op m'n base wind in de rug had waardoor ik voorbij m'n baan richting een obstakel werd geblazen. Dat vond de instructeur dus niet zo goed. Daarna weer geklommen tot 2000 voet en wat "airwork" gedaan. Airwork zijn dus maneuvres zoals Stalls, steep turns en slow flight. Dat doen ze vooral om te kijken of je oa de procedures er goed voor kent maar ook om je controle te testen. Toen ik net bezig was om weer uit een stall te komen werd m'n throttle dichtgetrokken, engine failure. Dan moet je dus zonder vermogen het toestel op het meest geschikte veld aan de grond zetten. Na een geslaagde gesimuleerde noodlanding te hebben gemaakt zijn we teruggegaan naar Fort Pierce voor wat circuitjes.

Die circuitjes doe je als een soort vierkant om een baan heen. Je begint op Upwind als je opstijgt, dan een 90 graden bocht naar crosswind, de volgende 90 graden bocht is Downwind (omdat je de wind dan in je rug hebt als het goed is), daarna draai je 90 graden naar Base om te eindigen met Final (het laatste stuk voor de baan). De normen voor het circuit zijn hoger omdat je er met veel vliegtuigen dicht bij elkaar zit. Het circuit ging ondanks de harde wind best goed en na 4 verschillende (normal, flapless, short field en precision) landingen was de check voorbij.

Op de ramp kreeg ik direct te horen dat ik was geslaagd dus dat was wel lekker. Het was met de hakken over de sloot, maar geslaagd is geslaagd. Ondertussen heb ik er nu alweer 2 beurtjes IFR (instrument) vliegen op zitten. Die 2 beurtjes waren op een simulator en morgen mag ik dan eindelijk actual op de arrow. Wel een lekker weekje dus, maar wel heel druk. Daarom is het nu weer genoeg.

Gegroet vanuit Ft. Pierce

Arjan


Terug